Euro’nun istikrarı için Euro bölgesi üye devletleri, Avrupa Birliği ve IMF ve Dünya Bankası gibi uluslararası organizasyonların önerdiği sıkı tasarruf önlemlerine ihtiyaç olduğu iddialarını kabul etmiyoruz. Ulusal hükümetler ve Avrupa Merkez Bankası milyarlarca euro vererek özel bankaları kurtarırken tüm bu politikalar kapitalist çıkarlar lehinde ve AB’de işsizliği ve yoksulluğu artırıyor. Reel ekonomiyi ve istihdamı desteklemeyi, gelirin daha adil bir şekilde yeniden dağılımını, yönetim ve mülkiyetin demokratikleşmesini kamu fonları için koşul olarak getirmeyen bir krizden çıkış stratejisi olmaz.
Yunanistan ve çoğunlukla Güney Avrupa ülkelerinin hükümetlerinden KDV ve vergi artışı, ücretlerde ve refah payından düşüş ve emeklilik sisteminin özelleştirilmesini içeren istikrar paketlerini uygulamaları istenirken bankalar ve büyük şirketlere geçmişten çok daha fazla olumlu muamele gösteriliyor. Aynı zamanda Avrupalı özel bankaların kâr marjları ECB’den aldıkları kredilerin faiz oranları (%1) ve aldıkları hükümet bonolarının fiyatları (Yunanistan’da %6’dan %7’ye) arasındaki fark nedeniyle çok fazla arttı.
Biz üye devletlerin şantaja uğratıldığı bu neoliberal istikrar programlarına karşı savaşıyoruz ve AB’nin ve ekonomik-sosyal politikalarının ciddi ve köklü değişimini talep ediyoruz. Ekonomik demokrasi, dayanışmanın desteklenmesi ve yurttaşların korunması tüm politik sol ve sosyal aktörlerin önceliği olmalıdır.
Bu anlamda, ortak stratejimizin bir parçası olması gereken dört acil talep öneriyoruz:
1. İstihdamın, ücretlerin ve emekliliğin korunmasının tüm Avrupa kurumlarının ilk önceliği olması.
2. Tüm spekülatif finansal işlemlerin vergilendirilmesi ve Avrupa bölgesindeki vergi cennetlerinin ortadan kaldırılması.
3. Avrupa kamu ölçüm ajansının kurulması: Bundan sonra ülkeler spekülatif çıkarlara hizmet eden özel ölçüm ajanslarından kurtarılmalı.
4. Eurobond çıkartılması. Bu üye devletlerin makul faiz oranlarında borçlanmasını sağlayacaktır.
Avrupa Solu özellikle gençlerin, kadınların ve göçmenlerin insan hakları ve çalışma koşullarında ciddi anlamda kötüleşmeye yol açan neoliberal kapitalist krizin etkilerinden zarar gören tüm insanlarla dayanışmasını vurgular. AB esas olarak bankalar ve büyük sermayenin değil kendi bölgesindeki insanların iyi olup olmadığıyla ilgilenmelidir
Synaspismos ve SYRIZA’nın ASP’nin genel ilkeleri çerçevesinde Güney Avrupa’daki radikal sol politik güçlerin koordineli mücadelesi ve onların sendikalar ve sosyal hareketlerle işbirliği yapması için başlattığı girişimi destekliyoruz.
Bu ortak girişimin ilk adımı olarak aşağıdaki eylemleri öneriyoruz:
1. Güney Avrupa’nın radikal Sol partileri ve ASP krizin etkilerine karşı derhal koordinasyonlarını geliştirmeye karar vermelidir. Aynı zamanda bu krizin ulusal değil Avrupalı ve küresel bir sorun olması nedeniyle Avrupa’daki diğer politik güçler, sendikalar, sosyal hareketler ve ilerici entelektüellere bir arada davranmayı önermelidir.
2. 24 Mart ETUC tarafından “Avrupa Eylem Günü” olarak ilan edildi. Güney Avrupa’nın radikal sol partileri ve ASP, Avrupa kentlerinde ve özellikle Güney Avrupa başkentlerinde ASP programı çerçevesinde taleplerini ve programatik önerilerini vurgulayan ortak çoklu eylemler örgütleyerek bu Eylem Gününe aktif olarak katılacaklar.
3. Bu eylemler boyunca şu ortak sloganı kullanmalıdır: “Avrupa Halkları Krizin Bedelini Ödemeyecek. Dayanışmanın Avrupa’sı için Birleşelim!”
Atina, Yunanistan
28 Şubat 2010
Katılımcılar: Lothar Bisky, ASP Başkanı, Synaspismos (SYN)-Yunanistan, Sol Blok (BE)-Portekiz, Birleşik Sol (IU)-İspanya, İspanya Komünist Partisi (PCE), Komünist Yeniden Yapılanma Partisi (PRC)-italya, AKOA, Yunanistan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder